تقویت کننده شکمبه پرودی

اثرات پرودی200 بر اکوسیستم میکروبی شکمبه

سه اثر اصلی عبارتند از:
۱) پیشبرد بلوغ شکمبه با مطلوب نمودن استقرار میکروبی
۲) تثبیت pH شکمبه و اثر متقابل با باکتری های متابولیزه کننده لاکتات
۳) افزایش هضم الیاف و اثر متقابل با میکروارگانیسم های تجزیه کننده دیواره سلولی گیاه
3- افزایش رشد و تکثیر میکروارگانیسم های مصرف کننده اسید لاکتیک
4- رقابت در مصرف قند های ساده جهت جلوگیری از تبدیل به اسید لاکتیک
5- تبدبل قند های ساده به اسید های چرب فرار و سایر مواد مفید در شکمبه که باعث نشاط و شادابی حیوان می شوند.
6- میکروب های پاتوژن را از بین می برد
7- کنترل تنش حرارتی را به خوبی انجام می دهد
8- سیستم ایمنی را تقویت می کند.
9- موجب تجزیه اجزاء خوراک شده و مواد مغذی لازم برای نشخوارکنندگان را تامین مینماید.
– اثر پرودی بر بلوغ شکمبه
در زمان تولد، شکمبه نوزاد عاری از میکروب است ولی به سرعت با جمعیت پیچیده و فراوان میکروبی، کلونیزه می شود. در واقع، بزاق و مدفوع مادر و سایر حیوانات همراه با گیاهان آلوده، ماده تلقیحی پیوسته ای از ارگانیسم های شکمبه را برای شکمبه در حال رشد حیوان جوان تأمین نموده تا شرایط شکمبه مطلوب گردد. تماس طولانی مادر و گوساله به ویژه در سیستم مزرعه های کوچک، رخ می دهد ولی در سیستم های بزرگ و وسیع تر، جدا کردن گوساله از مادر، به سرعت بعد از تولد رخ می دهد. علاوه بر این، انتقال از خوراک مایع (شیر) به خوراک جامد، پیش از کلونیزه شدن کامل میکروبی در شکمبه رخ می دهد. این عملیات می تواند عدم توازنی را در ترکیب ریززیواگان القاء نماید که موجب ناهنجاری های گوارشی شده و خطر عفونت های میکروبی که علت اصلی زیان های اقتصادی و مرگ و میر در حیوانات مزرعه ای می باشند را افزایش دهد. در واقع، استقرار یک اکوسیستم میکروبی پیچیده علاوه بر توسعه سیستم ایمنی و سلامت روده، اهمیت زیادی برای تکامل عملکرد شکمبه (برای مثال توانایی جذب و راندمان هضم خوراک) دارد.